Maria Józefacka

Kultura i sztuka

Maria Emilia Józefacka, która przyszła na świat 2 marca 1942 roku w malowniczym miasteczku Opole Lubelskie, stanowi jedną z ważniejszych postaci polskiej literatury. Jest nie tylko uznawana za poetkę, ale także jako prozaik oraz autorka wartościowych utworów przeznaczonych dla młodzieży.

Ukończyła studia z zakresu filologii polskiej na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim, zdobywając w 1971 roku tytuł doktora nauk humanistycznych dzięki rozprawie, która nosiła tytuł: "Konwencje teatralne w polskiej komedii współczesnej". To badanie ukazało się jako znaczący wkład w zrozumienie polskiej dramaturgii i jej ewolucji.

Debiut literacki Marii Józefackiej miał miejsce w 1960 roku, kiedy to po raz pierwszy zaprezentowała swoje wiersze w dwutygodniku "Kamena". Ten moment otworzył jej drogę do dalszej twórczości, która zyskiwała coraz większą popularność i uznanie w świecie literackim.

W latach 1964-1969 pełniła funkcję asystentki na KUL, gdzie miała okazję dzielić się swoją wiedzą oraz doświadczeniem ze studentami. Dodatkowo, w okresie od 1967 do 1971 roku, pracowała jako redaktor w rozgłośni Polskiego Radia w Lublinie, co pozwoliło jej na dalsze rozwijanie swojego warsztatu i oddziaływanie na szerszą publiczność.

Nagrody

Maria Józefacka jest utytułowaną poetką, której twórczość została doceniona przez różne instytucje literackie. W swojej karierze zdobyła wiele nagród, w tym:

  • 1971 – nagroda im. Stanisława Piętaka za tom „Całopalenie”,
  • 1985 – nagroda Prezesa Rady Ministrów.

Twórczość

Tomiki poezji

Maria Józefacka, wybitna polska poetka, w swoich tomikach ukazuje bogactwo emocji oraz głębię refleksji nad otaczającym światem. Wśród jej twórczości znajdują się:

  • Ostrze (1969),
  • Całopalenie (1970),
  • Epicentrum (1970),
  • Adwent (1982),
  • Opoka (1983),
  • Ziemskie spotkania (1989).

Zbiory opowiadań

W dorobku autorki nie brakuje także zbiory opowiadań, które są świadectwem jej niezwykłych zdolności narracyjnych. W szczególności można wymienić:

  • Godzina Oriona (1988).

Powieści

Ważnym elementem jej kariery literackiej są powieści, które przyciągają uwagę czytelników poprzez intrygujące fabuły oraz barwne postaci. Najważniejsze tytuły to:

  • Karkołomna gra (1971),
  • Kto sieje wiatr (1973),
  • To co najpiękniejsze (1977),
  • Dziewczyna nie ludzie (1979),
  • Gorczyca (1981),
  • Lotnica (1986),
  • Czarny charakter (1987),
  • Chłopak na niepogodę (1989),
  • Korona Północy (1991),
  • Sekrety i niespodzianki (1999?),
  • Ale numer! (2000?).

Przypisy

  1. Katalog Biblioteki Narodowej

Oceń: Maria Józefacka

★★★★★
Średnia ocena:4.56 Liczba ocen:12