Artur Grzegorz Miziński, urodzony 13 lutego 1965 roku w Opolu Lubelskim, to postać o wybitnych osiągnięciach w dziedzinie duchowieństwa katolickiego oraz nauk prawnych. Jest on duchownym rzymskokatolickim, który uzyskał tytuł doktora habilitowanego w zakresie prawa kanonicznego.
Od 2004 roku pełni funkcję biskupa pomocniczego diecezji lubelskiej, gdzie jego praca i zaangażowanie mają kluczowe znaczenie dla wspólnoty lokalnej.
W latach 2014–2024 sprawował również urząd sekretarza generalnego Konferencji Episkopatu Polski, gdzie miał okazję wpływać na ważne decyzje dotyczące Kościoła w Polsce.
Życiorys
Artur Miziński przyszedł na świat 13 lutego 1965 roku w Opolu Lubelskim. Wśród jego rodzeństwa znajduje się jedna z sióstr, która postanowiła poświęcić swoje życie w Zgromadzeniu Sióstr Rodziny Betańskiej. Swoją edukację rozpoczął w Liceum Ogólnokształcącym w Kraśniku Fabrycznym, które ukończył w 1983 roku. Następnie, w latach 1983–1988, kształcił się w Wyższym Seminarium Duchownym w Lublinie. W 1988 uzyskał magisterium z teologii na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim. Tego samego roku, 31 maja, przyjął w katedrze lubelskiej święcenia diakonatu, natomiast 23 marca 1989 roku otrzymał święcenia prezbiteratu z rąk biskupa diecezjalnego lubelskiego, Bolesława Pylaka, po czym został inkardynowany do diecezji lubelskiej.
W okresie 1992–1994 studiował prawo kanoniczne w Ateneum św. Krzyża w Rzymie, kończąc te studia z tytułem licencjata. Kontynuował naukę na Papieskim Uniwersytecie Laterańskim, gdzie w 1996 roku obronił doktorat, bazując na pracy poświęconej prawu kanonicznemu. W latach 1996–1999 odbył szkolenia w Studium Rotalnym przy Trybunale Roty Rzymskiej, kończąc z egzaminem i uzyskując tytuł adwokata Roty Rzymskiej. W 2012 roku na Wydziale Prawa, Prawa Kanonicznego i Administracji Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego Jana Pawła II otrzymał stopień doktora habilitowanego z dziedziny prawa kanonicznego na podstawie rozprawy dotyczącej statusu prawnego adwokata w Kościele łacińskim.
Artur Miziński rozpoczął swoją posługę duszpasterską w latach 1989–1991, gdy pracował jako wikariusz w parafii św. Józefa w Tomaszowie Lubelskim, a następnie przez rok pełnił tę funkcję w parafii św. Maksymiliana w Lublinie. W 1999 roku uzyskał tytuł adwokata stałego przy Sądzie Metropolitalnym w Lublinie. Pełnił również funkcję kanclerza Kurii Metropolitalnej w latach 2000–2004 i stał się członkiem rady kapłańskiej. W 2000 roku został kanonikiem gremialnym Kapituły Archikatedralnej w Lublinie.
Od 1999 roku Miziński działał jako pracownik naukowo-dydaktyczny w Katedrze Kościelnego Prawa Procesowego na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim. Rozpoczął od stanowiska asystenta, a z czasem awansował na adiunkta. W latach 2012–2015 zarządzał Katedrą Kościelnego Prawa Karnego. W 2021 roku dołączył do Rady Naukowej Centrum Socjologicznych Badań nad Gospodarką i Internetem. W 2003 roku wstąpił do Towarzystwa Naukowego Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, a w 2005 roku do Stowarzyszenia Kanonistów Polskich oraz Komisji XIV Prawniczej Oddziału PAN w Lublinie w 2008 roku. Oprócz tego, w 2012 roku stał się członkiem rady naukowej czasopisma „Kościół i Prawo”.
3 maja 2004 roku papież Jan Paweł II powołał go na biskupa pomocniczego archidiecezji lubelskiej z tytularną stolicą Tarasa in Numidia. Święcenia biskupie miał miejsce 30 maja 2004 r. w archikatedrze lubelskiej, gdzie przyjął je z rąk arcybiskupa metropolity lubelskiego Józefa Życińskiego. Jako biskup przyjął zawołanie: „Misericordia Tua confisus sum” (Zaufałem miłosierdziu Twemu). W archidiecezji pełnił funkcję wikariusza generalnego.
W roku 2014, w związku z objęciem stanowiska sekretarza generalnego Konferencji Episkopatu Polski, został zwolniony z obowiązków wikariusza generalnego. Jego działalność w Konferencji Episkopatu obejmowała między innymi funkcję delegata ds. Duszpasterstwa Prawników w latach 2005–2014, oraz członkostwo w Radzie Prawnej i Radzie d/s Środków Społecznego Przekazu. W 2014 roku uzyskał stanowisko sekretarza generalnego, a w 2019 roku reelekcję na tym samym stanowisku, która zakończyła się w 2024 roku.
W związku z pełnioną funkcją dołączył do Rady Stałej i brał udział w pracach Komisji Wspólnej Przedstawicieli Rządu RP oraz Episkopatu. Ponadto stał na czele Komitetu Organizacyjnego ds. Wizyty Ojca Świętego w Polsce w 2016 roku oraz był członkiem Komitetu Obchodów 1050. Rocznicy Chrztu Polski. W roku 2018 objął funkcję przewodniczącego Kościelnej Komisji Konkordatowej, a także był członkiem Rady Nadzorczej Fundacji „Opoka”, wiceprzewodniczącym Rady Fundacji Świętego Józefa w 2020 r. oraz Rady Fundacji Radość Miłości w 2022 r.
W 2019 roku został honorowym przewodniczącym Kapituły Nagrody im. ks. bp. Romana Andrzejewskiego.
Oceń: Artur Miziński