Lech Stanisław Nikolski, urodzony 10 listopada 1955 roku w Opolu Lubelskim, jest postacią o znaczącym dorobku w polskiej historii oraz polityce. Jako wybitny historyk, wniosłeś wiele do badań nad przeszłością naszego kraju.
W swojej karierze politycznej, Nikolski miał zaszczyt pełnić funkcję posła na Sejm III i IV kadencji, gdzie aktywnie uczestniczył w pracach legislacyjnych. W latach 2003–2004, pełnił również rolę ministra-członka Rady Ministrów, co przyczyniło się do jego wpływu na kształtowanie polityki krajowej.
Życiorys
W 1978 roku Lech Nikolski zakończył naukę na Wydziale Humanistycznym Uniwersytetu im. Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie, zdobywając tytuł magistra historii. Następnie, w 2010 roku, uzyskał stopień doktora nauk humanistycznych w zakresie nauk o polityce, na Wydziale Humanistycznym Uniwersytetu Pedagogicznego im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie, na podstawie pracy dotyczącej Partii politycznych w wyborach do sejmików województw 1998–2006.
W latach 1981–1984 był przewodniczącym Zarządu Wojewódzkiego Związku Socjalistycznej Młodzieży Polskiej w Białej Podlaskiej, a między 1985 a 1990 rokiem pracował w Komitecie Wojewódzkim Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej w tym samym mieście. Od 1990 roku należy do Socjaldemokracji Rzeczypospolitej Polskiej, a w latach 1992–1997 dał się poznać jako członek centralnego komitetu wykonawczego tej formacji. W 1999 roku przystąpił do Sojuszu Lewicy Demokratycznej, gdzie pełnił różne funkcje, m.in. zastępcy sekretarza.
W 1994 roku rozpoczął swoją działalność w administracji państwowej, zyskując zatrudnienie w Głównym Urzędzie Ceł. W latach 1995–1996 był podsekretarzem stanu w Urzędzie Rady Ministrów oraz sekretarzem Komitetu Społeczno-Politycznego Rady Ministrów. Jego aktywność na stanowisku podsekretarza stanu w Kancelarii Prezesa Rady Ministrów obejmowała okres od stycznia do 28 października 1997 roku, gdzie pełnił rolę pełnomocnika rządu do realizacji Oświęcimskiego Strategicznego Programu Rządowego. W latach 2003-2005 przewodził Rządowemu Centrum Studiów Strategicznych w randze ministra – członka Rady Ministrów, jednocześnie będąc Pełnomocnikiem Rządu do Spraw Narodowego Planu Rozwoju na lata 2007–2013.
Z ramienia Sojuszu Lewicy Demokratycznej, Lech Nikolski przez osiem lat zajmował miejsce posła na Sejm w III i IV kadencji, reprezentując okręg chełmski. W trakcie IV kadencji pracował w Komisji Administracji i Spraw Wewnętrznych oraz Komisji Kultury i Środków Przekazu.
Znany jest również z powodu wzmianki w raporcie Zbigniewa Ziobry, gdzie uwzględniono go jako osobę wchodzącą w skład rzekomej „grupy trzymającej władzę”, podejrzewanej o zainicjowanie sprawy z Lwem Rywina dotyczącej propozycji łapówki skierowanej do Agory. Pomimo tych kontrowersji, przeciwko Nikolskiemu nigdy nie toczono postępowań karnych.
W miarę rozwoju kariery zdobędzie także doświadczenie jako nauczyciel akademicki w Instytucie Bezpieczeństwa Państwa na Wydziale Bezpieczeństwa Narodowego Akademii Obrony Narodowej oraz w Wyższej Szkole Zarządzania Personelem w Warszawie, gdzie obejmował stanowisko prorektora. Dodatkowo, wszedł w skład Komitetu Wspierania Muzeum Historii Żydów Polskich Polin w Warszawie.
Życie prywatne
Lech Nikolski jest osobą o bogatym życiu osobistym. Jest żonaty z Alicją, która jest etnografem. Para ma córkę Natalię, która ukończyła studia z zakresu psychologii społecznej.
Publikacje
Lech Nikolski jest autorem licznych publikacji, które poruszają ważne tematy związane z polityką i społeczeństwem. Poniżej przedstawiamy kilka z jego najważniejszych prac:
- Lech Nikolski: Tak, głosuję: moja droga do referendum europejskiego. Warszawa: Studio Emka, 2005, brak numerów stron w książce,
- Lech Nikolski: Partie polityczne w wyborach do sejmików województw 1998–2006. Toruń: Wydawnictwo Adam Marszałek, 2011, brak numerów stron w książce.
Przypisy
- Komitet Wspierania Muzeum Historii Żydów Polskich Polin. Muzeum Historii Żydów Polskich Polin. [dostęp 01.06.2021 r.]
- Lech Nikolski – szara eminencja SLD. wp.pl, 06.02.2007 r. [dostęp 17.05.2020 r.]
Pozostali ludzie w kategorii "Polityka i administracja":
Stanisław Aleksander Metelski | Leszek Bugaj | Andrzej StanisławekOceń: Lech Nikolski